รักคนเรามันเหมือนแจกันไม่ควรจะปล่อยให้มันว่างเปล่า...หาดอกไม้มาปักเข้าชิ ขึ้นชื่อว่าแจกันแล้ว ไม่ควรจะปล่อยให้ว่างเปล่าไว้เฉยๆ มันมีไว้สำหรับปักดอกไม้ เมื่อไม่มีดอกไม้ปักมันก็ต้องเก่าคร่ำคร่า และแตกทำลายไปอย่างน่าเสียดาย ไม่คุ้มค่าอะไร ไหนๆ มันจะเก่าและแตกทำลายไปทั้งที ควรจะเก่าไปด้วยดอกไม้อยู่เสมอ ดอกอะไรก็ได้หามาปักไว้เถอะนะ..คนเราก็เหมือนกัน...การไม่มีรักเลยก็เหมือนแจกันที่ว่างเปล่าไร้ค่า จะแก่ จะตายทั้งทีก็ควรจะมีความรักเคียงข้างเสมอนะ....แม่นบ่...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น