อย่าดูถูกความเป็นคนนะครับ

วันนี้ข้าพเจ้านั่งฟังเสียงแม่ลูกโรงน้ำปลาถกเถียงกันแล้ว คำหนึ่งที่แม่พูดว่า“นี่…หนูออกจะมากเกินไปแล้วนะ หนูรอดชีวิต เติบโตมานั่งเถียงแม่ เถียงพี่อยู่เวลานี้ ก็เพราะได้น้ำเน่าๆ เหม็นๆ นี่เอง ขาดไม่ได้เลยสักบ้านเดียว ต้องใช้มันทุกบ้าน มันเข้าได้ตั้งแต่กระท่อมของคนซึ่งยากจนที่สุด ถึงปราสาทราชวัง แล้วพ่อ – แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ของหนูก็เลี้ยงชีพมาด้วยอาชีพนี้ ถ้าหนูจะรักอาชีพอื่นก็ไม่ควรดูหมิ่นอาชีพของบรรพบุรุษ และที่สำคัญมันก็เป็นอาชีพที่สุจริตมิใช่ดอกหรือ?” ข้าพเจ้ามาคิดต่อว่า ถึงแม้คนเราจะรวยจะจน ชอบอย่างอื่นมากขนาดไหน ชอบคนอื่นมากขนาดไหน ก็ไม่สมควรที่จะดูถูกความเป็นคน อาชีพที่สุจริตของเขาเลยนะครับ ถึงผมจะจน จะไม่หล่อ แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังมีสิทธิของความเป็นคนอยู่ในตัว ดังนั้น คนเราไม่ได้วัดกันที่ความรวยจน แต่วัดกันที่ความเป็นคนนะครับ…

นี่แหละชีวิต

ดูนั่นชิ… ดอกไม้กำลังบาน มันบานได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น จะไม่หวนกลับมาบานเป็นครั้งที่สองในชีวิตของดอกไม้นั้น ชีวิตคนเราก็เหมือนกัน ถ้าทำให้บานเต็มทีเสียครั้งหนึ่งแล้ว ก็จะบานอยู่เช่นนั้นจนร่วงโรยไป นั่นคือสิ่งอันสูงสุดที่ไม่ยอมเสื่อมถอยกลับไปตูมเหมือนเดิมได้

จริงเท็จอย่างไร?

เรื่องความจริงเท็จในโลกนี้ ใครถูกใครผิดอย่าได้ใส่ใจมากนัก แต่ที่ผิด คือหลอกลวงมโนธรรมในตนเองเท่านั้น เพราะคนเราทุกคนในโลกนี้ล้วนแล้วแต่มีสองหน้าด้วยกันทั้งนั้น แล้วแต่ท่านจะเลือกหน้าไหนเท่านั้น ถ้าเลือกหน้าจริงก็จะพบเนื้อแท้ แต่ถ้าเลือกหน้าปลอมก็จะพบแต่ความหลอกลวง ความเป็นคนเล่นละครด้วยกัน และไม่พบความจริงเลย เหมือนคำสอนของพุทธองค์ที่ว่า “ในโลกเรามีความจริงอยู่สองอย่าง คือ จริงโดยสมมติและจริงโดยธรรมชาติ” ว่าแต่ท่านจะเลือกอย่างไหนเท่านั้นเองนะครับ โอ้…อาเมน…

เครื่องป้องกันของสตรี

สตรีเพศมีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า การไม่มีบุตรนั้นเป็นกรณีแห่งปมด้วยของตน คู่แต่งงานที่ไม่มีบุตร ฝ่ายหญิงจึงมักเดือดร้อนกว่าฝ่ายชาย อนึ่งเมื่อไม่มีบุตร เธอเกรงว่าสามีจะเบื่อหน่ายเธอ และทอดทิ้งไปโดยง่าย แต่เมื่อมีบุตรด้วยกันแล้ว เป็นการยากที่ฝ่ายชายจะทอดทิ้งได้ ความหวังบุตรจึงเป็นความหวังอันสำคัญของสตรีที่แต่งงานแล้ว และเป็นการป้องกันตัวเองให้พ้นภัย คือ การถูกทอดทิ้งโดยง่ายอีกนะครับ ดังนั้น คุณผู้ชายทั้งหลายโปรดเข้าใจสตรีในข้อนี้ด้วยนะครับ…

ดีคนละอย่างเน๊าะ

การสะสมทรัพย์เป็นเรื่องดี สำหรับคฤหัสถ์ แต่ไม่เหมาะสำหรับบรรพชิต เพราะคฤหัสถ์ไร้ทรัพย์ย่อมได้รับการดูหมิ่น ส่วนบรรพชิตมีทรัพย์ สะสมทรัพย์ย่อมเป็นที่เสื่อมศรัทธาของมหาชน เพราะฉะนั้น ศาสนาทุกศาสนา เมื่อสอนนักบวชก็มักจะสอนไม่ให้สะสมทรัพย์ แต่เมื่อสอนศาสนิกชนทั่วๆ ไป ที่เป็นคฤหัสถ์มักจะสอนให้สะสมทรัพย์มาเพื่อเลี้ยงตน เลี้ยงมารดา บิดา บุตร ภรรยา สามี บ่าวไพร่ ให้เป็นสุข เลี้ยงเพื่อนฝูงให้เป็นสุข บำบัดความตายอันเกิดจากเหตุร้ายต่างๆ ต้อนรับแขก ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย เสียภาษีอากร และเก็บสะสมไว้ใช้ในคราวจำเป็น ดังท่านกล่าวว่า เกิดเป็นมนุษย์ต้องพยายามแสวงหาทรัพย์ซึ่งยังไม่ได้ ต้องรักษาทรัพย์ที่ได้แล้วให้พ้นอันตราย เพิ่มพูนทรัพย์ที่รักษาไว้นั้น โดยทางที่ชอบ หว่านทรัพย์ที่เพิ่มพูนนั้นลงไว้ในบุญญเขต ผู้มีทรัพย์ซึ่งไม่หาเพิ่มเติม แม้จะกระเพียดเสียดใช้จ่ายให้น้อยเท่าไรก็ตาม ทรัพย์ก็ต้องหมดเปลืองไปอยู่ดีนั่นเองนะครับผม…

หักหอกเป็นดอกบัวดูบ้าง

จริงอยู่…เราควรทำลายศัตรู แต่เราน่าจะลองทำศัตรูให้เป็นมิตรดูบ้าง เขาอาจเป็นศัตรูที่ร้ายแรง แต่เมื่อกลับเป็นมิตรแล้ว อาจเป็นมิตรที่ดีเยี่ยมก็เป็นได้ เหมือนดิน น้ำ ลม ไฟ เป็นประโยชน์แก่มนุษย์อย่างมาก แต่มีอยู่เสมอเหมือนกันที่มนุษย์ต้องเสียชีวิตครั้งละมากๆ เพราะดิน น้ำ ลม และไฟนะครับ ในทำนองเดียวกัน สิ่งที่มีโทษอย่างร้ายแรง อาจมีคุณได้ถ้าใช้ให้เหมาะ ข้อสำคัญอยู่ที่ความพอเหมาะ พอดี ความถูกส่วน มนุษย์ที่เคยดียังกลับกลายเป็นคนร้ายได้ ทำไมมนุษย์ที่เคยทำผิด คิดร้าย แม้กระทั่งข้าพเจ้า)จะกลายเป็นคนดีไม่ได้ เราต้องลอง เพราะการลองผิดลองถูกทำให้คนเรามีประสบการณ์ ไม่มีความรู้ไดเสมอด้วยความรู้ที่ได้จากประสบการณ์หรอกนะครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย ยิ่งคนที่เคยทำความชั่วจนตัวเอง นึกขึ้นมาได้แล้วต้องเสียใจภายหลังอย่างมากมายทุกที เมื่อเลิกความชั่วนั้นแล้ว มักจะเลิกได้เด็ดขาดเสมอนะครับผม

ศัตรู – มิตรที่ถาวรมีด้วยหรือ

ผู้หญิง ถ้าแสดงตัวว่าเป็นมิตรแล้วก็จะเป็นมิตรจริงๆ ถ้ามีความรู้สึกว่าเป็นศัตรูอยู่ในใจแล้ว ผู้หญิงไม่สามารถแสดงตัวเป็นมิตรได้ ส่วนผู้ชายอาจแสดงตัวเป็นมิตรได้ แม้กระทั้งในขณะที่มีความรู้สึกเป็นศัตรู ที่ว่าผู้หญิงสามารถเก็บความรู้สึกได้ดีกว่าชายนั้น ก็มีเพียงเรื่องเดียว คือ “เรื่องความรัก” นี่เอง เธอต้องเก็บ เพราะความจำเป็นในการสงวนศักดิ์ศรีเท่านั้นเอง เรื่องนอกจากนี้แล้ว ผู้ชายจะเก็บความรู้สึกได้ดีกว่าผู้หญิงมากนะครับ โปรดเข้าใจไว้ด้วยนะครับคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงทั้งหลาย…