ท่านเอ๋ย…ในชีวิตนี้ของข้าพเจ้าไม่มีอะไรภูมิใจเท่าการได้เห็นคนอื่นยิ้มเพราะเราทำให้เขายิ้ม เพราะเขาดึงชีวิตกลับคืนมาได้ ชีวิตเป็นสิ่ง
ที่หาได้ยากที่สุด มีอันเดียว เมื่อหลุดลอยไปแล้วเป็นอันหมดโอกาสที่จะเรียกคืนได้นะ…จะเห็นได้ว่า ความภูมิใจของข้าพเจ้าคือ การให้ ไม่ว่าจะเป็นการพูดคำไพเราะ ฟังเสนาะหู การมองดูด้วยสายสาตาอันมีเมตตา และการประพฤติปฏิบัติตามแนวทางของผู้ให้นั่นเอง…

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น