เพราะอำนาจอะไร ที่ทำให้คนบางคนต้องระลึกถึงใครคนหนึ่งอยู่มิเว้นว่าง มิใช่เพราะสายสัมพันธ์ทางใจ อันค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นทีละน้อย แล้วกระชับเกลียวของมันอย่างแน่นหนาหรอกหรือ ??? ที่ทำให้คนบางคนนั้นตกอยู่ในภาวะจำยอม…ยอมแบกภาระอันหนักและเหน็ดเหนื่อย ทั้งไม่รู้เบื้องปลายว่าจะสิ้นสุดเมื่อใด…เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้มารดาเคยหลั่งน้ำตาที่ระคนด้วยปีติสุข…..
เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้บิดายอมทิ้งขวดสุรา เลิกสูบบุหรี่ และกิริยาที่เสเพลต่าง….
เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้บุตรธิดามีธูปเทียน ดอกไม้ ในมือแล้วพลางคุกเข่าลงเบื้องหน้าบุพพการีทั้งหลาย….
เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้มิตรสหาย ซึ่งเรียกว่า “เพื่อนตาย” ยอมพลีชีพเพื่อเพื่อนของเขา….
เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้ชายผู้เพียบพร้อมด้วยเกียรติยศ ไม่เคยเกรงกลัวคำสั่งใคร แม้แต่อาญาสวรรค์ ผู้เพียบพร้อมด้วยลักษณะแห่งบุรุษผู้องอาจ ห้าวหาญ จึงยอมคุกเข่าเบื้องหน้าสตรีผู้อุดมด้วยนานาคุณลักษณะ….
เพราะอำนาจอะไร ? ที่ทำให้สตรีที่เคยผยองในศักดิ์ศรีของความเป็นลูกผู้หญิง ยากใครจะเอื้อมถึง ยอมทอดกายให้ชายคนหนึ่งเป็นเจ้าของตัวเองทั้งกายและใจ..
ถ้าไม่ใช่เพราะอำนาจแห่ง “ความดี” ของผู้คนเหล่านั้น ดังนั้น ท่านยังจะว่า “ทำดีไม่ได้ดีอีกอยู่ดอกหรือ” ครับผม…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น