มีอะไรอีกไหมในโลกนี้ที่มีอำนาจยั่วยวนใจให้หลงไหลใฝ่ปอง และเร่งเร้าให้จิตใจระลึกถึงด้วยความกังวลยิ่งไปกว่า “อำนาจแห่งความรัก” ในความรักมีบรรยากาศที่ประหลาดที่สุด บรรยากาศแห่งความรักมีทั้งความอบอุ่น ร้อนเร่าและหนาวเหน็บ มีทั้งความสุขและความเศร้าระคนกัน มีทั้งความดีใจ น้อยใจ และเสียใจ มันเป็นทั้งยาบำรุงและยาพิษ เพราะอะไรข้าพเจ้าจึงกล่าวเช่นนี้
เพราะว่า ความรัก เป็นเครื่องชโลมใจ เชื่อมโยมบุคคลสองคนให้ไปมาหากันโดยไม่เบื่อหน่ายที่ไม่มีอะไรเหมือน ความรักเป็นสะพานทอดให้ดวงใจสองดวงกระโดดโลดเต้นเข้าหากัน เมื่อชักสะพานนี้ออกเสียแล้ว การติดต่อเกี่ยวข้องระหว่างบุคคลก็เป็นเพียงหน้าที่เท่านั้น หรือเพราะผลประโยชน์บางอย่าง แต่เมื่อมีความรัก ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงรักนั่นเอง จะยอมเสียสละผลประโยชน์แห่งตนเพื่อคนที่ตนรักได้
เมื่ออยู่ใกล้คนรัก ทำให้ลืม ลืมโลก ลืมชีวิต ลืมความสมหวัง ความผิดหวังในเรื่องอื่นๆ เสียงทั้งสิ้น ซึ่งบางครั้งลืมได้แม้กระทั่วตัวเอง ใครจะเกลียดหรือชังก็ตามเถิด แต่อย่างไรก็ตาม ความรักก็ยังมีอานุภาพ มีอำนาจครองความเป็นใหญ่แต่ผู้เดียวในโลกนี้เป็นเวลานานมาแล้ว กำลังเป็นอยู่ และจะอยู่ต่อไปอีกนานเท่านาน เหลือที่จะคาดหมายเอาได้
อนึ่ง แม้ว่าความรักจะไม่มีตัวตน มองเห็นไม่ได้ แต่มันมีอำนาจบัญชาการ มีสิทธิ์นั่งอยู่บนหัวใจของปุถุชนทั้งหลาย บัญชาการให้ทุกอย่างเท่าที่มนุษย์ยอมมอบอำนาจให้มัน โดยเฉพาะความรักที่มีความใคร่สนับสนุนอยู่เบื้องหลังด้วยแล้ว จะใช้อำนาจอย่างไม่ยำเกรงใครเสียเลย ต่อเมื่อมนุษย์ส่วนใหญ่จะทราบว่าตนควรจะดำเนินชีวิตอย่างไร ควรจะปฏิบัติต่อความรักอย่างไรนั้น ก็ได้ถูกความรักย่ำยีมาเสียจนเกือบจะหาตัวตนไม่พบเสียแล้วก็มีนะครับ ผมว่าถูกหรือเปล่าครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย…
เพราะว่า ความรัก เป็นเครื่องชโลมใจ เชื่อมโยมบุคคลสองคนให้ไปมาหากันโดยไม่เบื่อหน่ายที่ไม่มีอะไรเหมือน ความรักเป็นสะพานทอดให้ดวงใจสองดวงกระโดดโลดเต้นเข้าหากัน เมื่อชักสะพานนี้ออกเสียแล้ว การติดต่อเกี่ยวข้องระหว่างบุคคลก็เป็นเพียงหน้าที่เท่านั้น หรือเพราะผลประโยชน์บางอย่าง แต่เมื่อมีความรัก ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงรักนั่นเอง จะยอมเสียสละผลประโยชน์แห่งตนเพื่อคนที่ตนรักได้
เมื่ออยู่ใกล้คนรัก ทำให้ลืม ลืมโลก ลืมชีวิต ลืมความสมหวัง ความผิดหวังในเรื่องอื่นๆ เสียงทั้งสิ้น ซึ่งบางครั้งลืมได้แม้กระทั่วตัวเอง ใครจะเกลียดหรือชังก็ตามเถิด แต่อย่างไรก็ตาม ความรักก็ยังมีอานุภาพ มีอำนาจครองความเป็นใหญ่แต่ผู้เดียวในโลกนี้เป็นเวลานานมาแล้ว กำลังเป็นอยู่ และจะอยู่ต่อไปอีกนานเท่านาน เหลือที่จะคาดหมายเอาได้
อนึ่ง แม้ว่าความรักจะไม่มีตัวตน มองเห็นไม่ได้ แต่มันมีอำนาจบัญชาการ มีสิทธิ์นั่งอยู่บนหัวใจของปุถุชนทั้งหลาย บัญชาการให้ทุกอย่างเท่าที่มนุษย์ยอมมอบอำนาจให้มัน โดยเฉพาะความรักที่มีความใคร่สนับสนุนอยู่เบื้องหลังด้วยแล้ว จะใช้อำนาจอย่างไม่ยำเกรงใครเสียเลย ต่อเมื่อมนุษย์ส่วนใหญ่จะทราบว่าตนควรจะดำเนินชีวิตอย่างไร ควรจะปฏิบัติต่อความรักอย่างไรนั้น ก็ได้ถูกความรักย่ำยีมาเสียจนเกือบจะหาตัวตนไม่พบเสียแล้วก็มีนะครับ ผมว่าถูกหรือเปล่าครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น